Γιατί αγχώνομαι τόσο;

Όλη την ώρα πίεση και άγχος. Είναι μια φράση που πολλοί λέμε και πλέον δεν υπάρχει λόγος να κρύβουμε. Η δουλειά, η οικογένεια, η προσωπική ανάπτυξη θάβονται κάτω από πολλές υποχρεώσεις που αν αφεθούμε φτάνουν για να πνιγούμε. Μπορούμε όμως να τα αλλάξουμε;

Αρχικά πάρε φίλη/ε μου μια πρώτη ανάσα. Κάπου κάπου πρέπει να θυμόμαστε πως χωρίς οξυγόνο δεν υπάρχει ζωή. Πάντα να βρίσκουμε μια στιγμή να μας ξεκουράσει, σε μια ανάσα, ένα τραγούδι, μια αγκαλιά, έναν περίπατο ή ένα κείμενο. Και μετά να προχωράμε. Διάβασα κάπου πως η ζωή δεν θέλει να τα παρατάς αλλά να ξεκουράζεσαι.

Σημαντικός άξονας στην διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων/θεμάτων είναι η αναγνώριση αιτίων-αιτιατών. Τα αιτιατά ναι οκέι τα βλέπεις, αλλά θα μου επέτρεπες να πω δυο λόγια μονάχα για τις αιτίες; Θα σου τα πω απλά έτσι όπως τα βλέπω στον ευατό μου. Ναι, γιατί δεν φοβαμαι να το πω και εγω αγχώνομαι. Σαν πως, από άλλο πλανήτη οι άλλοι είναι;

Οι εξετάσεις είναι ένα μεγάλο άγχος που περνάς, αν δεν ασχολείσαι με τον αθλητισμό ή το θέατρο και αν παραλείψουμε τα ποιήματα του δημοτικού. Τις εξετάσεις βέβαια θα τις ομαδοποιήσω με μια παρουσίαση σου, ένα καθημερινό report, τη διπλωματική σου, ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα ή ένα καθημερινό meeting. Τί γίνεται σε όλες αυτές και πολλές άλλες περιπτώσεις; Προετοιμασία. "Prepare, prepare, prepare". Αυτό δίνει το θάρρος στην ομιλία, σιγουριά στη συζήτηση και ευχαρίστηση στη στιγμή.

Θυμάμαι, όπως και δυστυχώς όλη μου η οικογένεια, τις τελευταίες μέρες πριν τις πανελλαδικές μου εξετάσεις. Δεν θα μακρηγορήσω γιατί και γω βαριέμαι καμια φορά τις προσωπικές διηγήσεις. Η χρονιά είχε πολύ διάβασμα και coaching από έμπειρους καθηγητές, φροντιστήρια εννοώ. Ήμουν γεμάτος άγχος προσπαθώντας να διαβάσω ότι πιο sos εύρισκα μπροστά μου και ανακαλύπτοντας πως τίποτα από αυτά δεν έδειχνε να μου θυμίζει κάτι, τόσο στη Φυσική όσο και στη Διοίκηση. Την ημέρα των εξετάσεων λοιπόν θυμάμαι πως ήταν η πιο ήσυχη μέρα τους τελευταίους μήνες. Ήμουν εκει συνειδητοποιημένος, πως είναι η ημέρα της κρίσεως των γνώσεων, πως είχα δώσει υπερ άνω του ευατού μου όλη την χρονιά και πως η προετοιμασία θα αξιολογηθεί. Τι άλλο να έκανα; Παντελής αποτυχιά. Εντάξει αστειέυομαι. Όμως, φαίνεται τελικά πως όσο σωστότερη η προετοιμασία, και δεν εννοώ μονάχα το διάβασμα, τόσο καλύτερη-ασφαλέστερη η ανταπόκριση. Η ορθή πρόβα εξασφαλίζει όχι μια παράσταση χωρίς λάθη, αλλά απόδοση με αυτοπεποίθηση και μεγαλύτερη πιθανότητα ευελιξίας.

Η προετοιμασία για το τι μπορεί να συζητηθεί, ή να χρειαστεί πρέπει να είναι πάντα στο τραπέζι. Βέβαια πρόσεξε τώρα μια παγίδα που κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Τα τρελά σενάρια. Σίγουρα πρέπει να βγάζουμε σενάρια και να βλέπουμε και πιθανότητες ακραίων περιπτώσεων (ειδικά αν λανσάρεις μια επιχείρηση), αλλά πολλά σενάρια μπορεί να μας γεμίσουν με περιττό άγχος και να οδηγήσουν στην απραξία. Έτσι, ίσως να χρειάζεται να ρισκάρουμε και λίγο. Μα τι σου λέω, όλη η ζωή ρίσκο γίνεται ("comfort zone"). Ξέρεις το λάθος σε μαθαίνει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πόσο μάλλον καμιά φορά σε διαπραγματεύσεις, χωράει η φράση "θα το μελετήσω και θα επανέλθω", το οποίο δηλώνει ευκαιρία για προετοιμασία και όχι αδυναμία. Η προετοιμασία είναι σημαντική σε βραχυχρόνια αλλά και σε μακροχρόνια σχέδια, όπως μεταπτυχιακές σπουδές ή λανσάρισμα ιδεών.

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δράσουμε σε υποχρεώσεις μπορούμε είτε να είμαστε ήδη έτοιμοι (σταδιακή μελέτη, μάθηση, αποταμίευση) είτε να αφιερώσουμε χρόνο στην προετοιμασία (μελέτη, mentoring, coaching), ή να δηλώσουμε πως μπορούμε να βρούμε κάτι και να επανέλθουμε, για σιγουριά και λιγότερο άγχος.

Δυστυχώς, αυτά τα θέματα είναι δύσκολο να τα περιορίσεις σε μια κόλλα χαρτί. Η προετοιμασία σου αφήνει περιθώρια να διορθώσεις δύο άλλους παράγοντες, αλλά θα τους θίξουμε μαζί στο επόμενο post. Οπότε μέχρι τότε θυμήσου την προετοιμασία στο οτιδήποτε και αφαίρεσε μερικά stickers από το μυαλό σου. Κι ας ξέρω πως με περιμένουν πολλά άλλα ακόμη, προσωπικά με ευχαριστεί όταν κάτι ολοκληρώνεται (either deadline, or milestone)...